Minn Kota Endura max 40 vs Haswing Osapian 40
Hoe gedragen de inmiddels veel verkochte Minn Kota 40 lbs Endura Max en de Haswing Osapian 40lbs zich achter een rubberboot? Waarom kozen we voor juist deze twee modellen? We zochten naar de verschillen in verbruik en gemak tussen een standenschakelaar en een traploze regeling. We voeren met een 105ah loodaccu en met een Rebelcell 12V50 lithium accu als energieleveranciers.
Uitvoering en uitrusting van de Minn Kota en Haswing
Om de diepte van de schroef in te stellen verstel je de motor door middel van een klemring om de schacht. Bij beide motoren is het mogelijk om het sturen lichter of zwaarder in te stellen. Dat is makkelijk, als je de motor even wilt loslaten; zo gaat je boot niet meteen alle kanten op. Bij het manoeuvreren zet je hem weer wat losser, waarna het sturen heel licht gaat.
De Minn Kota is met 12 kilogram een stuk zwaarder dan de Haswing (ruim 7 kg). Zoals we eerder al aangaven lijkt de Minn Kota iets robuuster; men gebruikte wat steviger materialen en dat brengt meer gewicht met zich mee. Beide modellen zijn voorzien van een accu-indicator. Een leuke feature voor het uiterlijk, maar in de praktijk is deze pas goed afleesbaar nadat je de motor een minuut of tien niet gebruikt hebt. Tijdens het varen heb je er eigenlijk niets aan. De montage van beide motoren werkt in principe hetzelfde. De klemschroef bij de Minn Kota is uitgevoerd als een soort vleugelmoer. Bij de Haswing werk je met langwerpige hendels, vergelijkbaar met een ‘normale’ buitenboordmotor. Wanneer je de motor aan de boot wilt laten hangen is het mogelijk een slot te monteren. De Haswing motoren bieden hiertoe wat meer mogelijkheden dan de Minn Kota.
Minn Kota en Haswing in de praktijk
In stand 5 verbruikte de Haswing 36,7 A. Dat was meer dan tweemaal zoveel als het verbruik in stand 4. Na ruim twee uur varen was de accu dan ook leeg. Eigenlijk kun je zeggen dat stand 4 niet eens neerkomt op halfgas. In de achteruit beleefden we een beetje hetzelfde verhaal. De achteruit heeft drie standen. De eerste twee deden niet heel veel; pas in stand drie gebeurde er iets. Dit lijkt dus een groot nadeel van de standenschakelaar, zoals die gemonteerd is in dit model van Haswing. Tijdens het manoeuvreren werkten de klikjes van de standenschakelaar wat vertragend. We moesten iedere keer even wachten voordat er wat gebeurde.
Varen met de Minn Kota Endura Max 40
We wilden de verbruiksmeting vergelijkbaar houden met de Haswing, dus we testten de Minn Kota op 10 procent (0,7 A), 30 procent (2,0 A), 50 procent (6,7 A), 75 procent (19,6 A) en 100 procent (32 A). Ook hier zagen we dat het verbruik bij de hogere procenten hoger uitviel en dat er dan ook meer leven in de motor zat.
Op zich is dat natuurlijk logisch. Door de traploze regeling hadden we soms aan 80 procent al meer dan voldoende, terwijl we bij de motor met standenschakelaar al op stand 5 moesten gaan zitten, omdat stand 4 net te kort schoot. Uiteindelijk vaar je dus met een motor met traploze regeling langer op dezelfde accu. Snelheid en verbruik zijn beter regelbaar.
Snelheden hebben we niet gemeten, omdat deze voor iedere boot en weersomstandigheid anders zijn. Snelheid is met dit type motoren ook relatief: echt snel kun je nooit gaan. De motor is meer bedoeld om in positie te blijven, te trollen, rustig stukjes te varen van A naar B, voor een boodschap of het uitlaten van de hond wanneer men ten anker ligt.
Lithium accu en trolling motoren
Wij hebben beide motoren getest met een lithiumaccu. We hebben tegelijkertijd met deze test ook een test lood en lithium, dus we hadden beide typen accu’s toch bij de hand. Hieruit kwam toch wel een eigenaardig fenomeen naar voren. We hebben er tot op heden geen goede technische verklaring voor gevonden.
Normaal gesproken is het in de elektrotechniek zo dat de stroomsterkte afneemt wanneer het voltage omhoog gaat. Bijvoorbeeld: een spanning van 12 volt aan een vermogen van 250 Watt levert een stroomsterkte van 20,83 A op. Wanneer we diezelfde rekensom maken met 15 volt aan 250W kom je uit op 16,66 A.
Maar nu gingen we varen. We maten het verbruik met een lithiumaccu en wat bleek: bij Minn Kota aan 30 procent (16,46 volt en 2,9 A), en bij stand 2 van de Haswing (15,69 v en 12,1A) was het verbruik van beide motoren juist een stuk hoger. Bij de Haswing zelfs nog vele malen hoger dan bij de Minn Kota en bij de eerste initiële testen met de loodaccu’s.
We hebben hierover contact opgenomen met Technautic, de importeur van Minn Kota. Deze deed voor ons navraag bij de Amerikaanse producent. Deze kwam met het volgende antwoord: ‘Ja, natuurlijk wordt het vermogen van de motor hoger. Je sluit er een batterij op aan die een hoger voltage levert. De motoren van Minn Kota kunnen gebruikt worden met lithiumaccu’s, maar zijn eigenlijk ontwikkeld voor traditionele loodaccu’s zoals GEL en AGM. De lithiumaccu’s behouden dit hogere voltage veel langer dan traditionele accu’s. Bij vermogensafname van meer dan 85 procent voor een langere periode zal de motor beschadigen.’
Op de één of andere manier levert de motor dus meer vermogen met lithiumaccu dan met een standaard loodaccu. Door dit hogere vermogen zijn de stroomsterktes ook hoger. Dat is wel iets om rekening mee te houden bij een combinatie van motor en lithiumaccu!
Conclusie van de test tussen de Minn Kota en Haswing
Zoals aan het begin gezegd zijn beide motoren niet helemaal goed te vergelijken. De ene is traploos af te regelen en de ander heeft een standenschakelaar. Dit geeft meteen mooi het verschil aan tussen beide manieren van vermogensregeling. Als we zouden moeten kiezen dan zouden wij gaan voor een motor met traploze regeling.
Beide fabrikanten hebben zowel modellen met standenschakelaar als met traploze regeling in het assortiment. Minn Kota biedt een uitgebreider palet aan modellen dan Haswing. De prijzen van Haswing zijn daarentegen iets lager dan die van Minn Kota.
Bent u op zoek naar een trolling motor, ga dan vooral naar een bedrijf waar u de motor ook kunt uitproberen en waar u een goede uitleg krijgt over de voor- en nadelen van bepaalde modellen.